Το στρες μας επηρεάζει όλους και μέχρι έναν ορισμένο βαθμό είναι πράγματι μια φυσιολογική αντίδραση σε ένα έντονο ερέθισμα ή μια πρόκληση. Έχεις ποτέ νιώσει να σου κόβεται η ανάσα , να χτυπάει πολύ δυνατά η καρδιά σου, να ιδρώνεις , να φοβάσαι πως θα λιποθυμήσεις ή ίσως και θα πεθάνεις; Αν ναι, τότε δεν είσαι ο μόνος. Εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από κάποια μορφή άγχους.

Αν αντιμετωπίζαμε μία τίγρη που θα βρισκόταν μπροστά μας τότε αυτόματα θα ενεργοποιούταν το γνωστό fight or flight or freeze. Αυτό είναι μια πρωτόγονη αντίδραση και σχετίζεται με την εξέλιξη του ανθρώπινου είδους. Το σώμα μας προετοιμάζεται για την επιβίωση του. Ωστόσο, αν περπατάμε στον δρόμο και ξαφνικά το σώμα μας αρχίζει να έχει όλες τις αναμενόμενες αμυντικές αντιδράσεις χωρίς υπαρκτό κίνδυνο πουθενά, τότε κάτι άλλο προφανώς συμβαίνει. Ας πάρουμε ως παράδειγμα τη γενική αγχώδη διαταραχή. Αυτή επηρεάζει γύρω στο 3-5% του γενικού πληθυσμού σε κάποια στιγμή στο σύνολο της ζωής του. Η γενικευμένη αγχώδης διαταραχή χαρακτηρίζεται από συνεχές, υπέρμετρο άγχος και ανεξέλεγκτη ανησυχία σε διάφορους τομείς που συνοδεύονται από ανάλογα ψυχολογικά και σωματικά συμπτώματα. (American Psychiatric Association, 2013). Η γενικευμένη αγχώδης διαταραχή στις μέρες μας θεωρείται μία από τις πιο χρόνιες, κοστοβόρες και επιβλαβείς ψυχικές διαταραχές που μάλιστα συνοδεύεται από κοινωνικό, επαγγελματικό και οικονομικό βάρος (Tyrer & Baldwin, 2006). Γενικά, το πιο σύνηθες σωματικό εύρημα στους ασθενείς με αγχώδεις διαταραχές είναι η αυξημένη μυική ένταση που μπορεί να είναι συνοδευόμενη από τρέμουλο, τίναγμα, μυικούς πόνους, εφίδρωση, ναυτία ή διάρροια και υπερβολικές αντιδράσεις σε αιφνίδιους θορύβους.

Αυτός είναι μόνο ένας τύπος άγχους.Υπάρχει ακόμη το κοινωνικό άγχος, η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, οι κρίσεις πανικού, οι φοβίες, το μετατραυματικό στρες και άλλα. Από όπου και αν προέρχονται μπορούν να δημιουργήσουν τεράστια δυσφορία και να κάνουν αρκετές πτυχές της καθημερινότητάς μας δυσλειτουργικές. Μερικοί άνθρωποι έχουν τον φόβο να μιλήσουν ή να φάνε μπροστά σε άλλους σε επίσημες και μη περιστάσεις, πράγμα το οποίο θα μπορούσε να εξατομικευτεί σε μια κατάσταση, όπως η κοινωνική φοβία. Μερικοί άνθρωποι δεν μπορούν να αποδώσουν όταν έχει σημασία. Απλά και μόνο η σκέψη της επίκρισης ή της απόρριψης τους μουδιάζει! Είναι πραγματικά απογοητευτικό να έχει κάποιος τις δεξιότητες ή τη γνώση ή και την ικανότητα να είναι αποτελεσματικός και να αφήνει το άγχος να στέκεται εμπόδιο. Όποιες κι αν είναι οι αιτίες, πολλοί άνθρωποι δυσκολεύονται να εργαστούν, να κοινωνικοποιηθούν και να είναι λειτουργικοί. Το αίσθημα του άγχους υπερνικά, τους κατακλύζει και αισθάνονται τη ζωή τους αφόρητη.